Η συνέπεια είναι η ικανότητα να τηρούμε τις δεσμεύσεις μας εμπρόθεσμα και να τιμούμε τις υποσχέσεις μας. Είναι επίσης και ένα από τα βασικά συστατικά που καθιστούν έναν άνθρωπο αξιόπιστο και ακέραιο. Σίγουρα όλοι έχουμε γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους και αν ανατρέξουμε ιστορικά στις πράξεις τους, θα συνειδητοποιήσουμε πως όχι μόνο τους εμπιστευόμαστε και αποζητούμε το αίσθημα ασφάλειας που μας παρέχουν, αλλά και πως είμαστε διαθετημένοι, εάν χρειαστεί, είτε να συγχωρήσουμε τα λάθη τους είτε να τους εμπιστευτούμε χωρίς καλά-καλά να καταλαβαίνουμε το γιατί. Ο λόγος είναι απλός: Ιστορικά μας έχουν αποδείξει πως οι προθέσεις και τα λόγια τους συμβαδίζουν με τις πράξεις τους και τα αποτελέσματα αυτών.
Από την άλλη, σίγουρα όλοι μπορούμε να φέρουμε στο μυαλό μας άτομα τα οποία, συχνά, περισσότερο από μία φορά, έχουν αποδειχτεί ανάξια της εμπιστοσύνης μας και μας έχουν απογοητεύσει. Σπασμένες υποσχέσεις, λόγια που δεν συμβαδίζουν με τις πράξεις τους, λάθος «υπολογισμοί» και σωρός από δικαιολογίες ολοκληρώνουν το προφίλ του αναξιόπιστου ανθρώπου. Πολλές φορές η ανάγκη, η έλλειψη επιλογών και η αδυναμία, μας αναγκάζουν να ανεχτούμε αυτή τη συμπεριφορά ελπίζοντας πως την επόμενη φορά δεν θα απογοητευτούμε. Δυστυχώς όμως, μερικά πράγματα δύσκολα αλλάζουν και κάθε φορά που με ελπίδα προσφέρουμε στους ασυνεπείς γύρω μας άλλη μία ευκαιρία γινόμαστε συνένοχοι, όχι μόνο επειδή εκθέτουμε τον εαυτό μας αλλά και επειδή τους στερούμε την ευκαιρία να βελτιώσουν τον εαυτό τους. Και αυτό καθιστά εμάς ασυνεπείς όχι μόνο προς τον εαυτό μας αλλά και προς τους γύρω μας.